Krótka historia JW 3847

16.09.2024 - 1 ROCZNICA KLUBU
„Klub byłych żołnierzy, pracowników i sympatyków JW. 3847” 
spadkobiercą „kuźni kadr WOPK”


 
3 OŚRODEK PRZECIWDZIAŁANIA RADIOELEKTRONICZNEGO 
JW. 3847 (od roku 1961 do roku 1971)

ROK 1961  
Dnia 9 lutego 1961 roku Minister Obrony Narodowej rozkazem nr 07/Org. wydał decyzję o zorganizowaniu w Lidzbarku Warmińskim naszej jednostki.
Jednostka otrzymała nr 3847 oraz nazwę   3 Ośrodek Przeciwdziałania Radioelektronicznego.
Jednostka weszła od początku istnienia WOPK w skład Wojsk Obrony Powietrznej Kraju (WOPK).
 
Jednostka nie posiadała tradycji bojowych. Jej powstanie uwarunkowane było brakiem tego rodzaju jednostek w Wojskach Obrony Powietrznej Kraju. 
Jednostka była bardzo specyficzna. Miała za zadanie uniemożliwiać i utrudniać środkom napadu powietrznego przeciwnika zniszczenie określonych obiektów.  

NASZA JEDNOSTKA, to 
1) WOPK, 2) Wojska Lotnicze i Obrony Powietrznej, 
3) Siły Powietrzne
Na podstawie rozkazu Ministra Obrony Narodowej Nr 0039/018 z dnia 14.04.1962 r. nastąpiła reorganizacja dowodzenia Wojskami Lotniczymi i OPL OK (Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju).
 W wyniku tego, na podstawie rozkazu dowódcy WL i OPK z dnia 30.04.1962 r, jednostka 3847 została podporządkowana bezpośrednio pod Dowództwo Wojsk Obrony Powietrznej Kraju.


WOPK – to w latach 1962–1990 jeden z czterech, obok wojsk lądowych, wojsk lotniczych i marynarki wojennej rodzajów Sił Zbrojnych PRL. 

W 1990 roku 1 lipca WOPK weszły wraz z Wojskami Lotniczymi w skład Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej.

Po kolejnej reorganizacji i zmianie nazwy 1 lipca 2004 roku zadania tych wojsk pełnią jednostki włączone w skład Sił Powietrznych (Siły Powietrzne to wojska Lotnicze, Wojska Obrony Przeciwlotniczej i Wojska Radiotechniczne).

WAŻNE HISTORYCZNIE: W ROKU 1966 na podstawie Zarządzenia Ministra Obrony Narodowej i Ministra Oświaty z dnia 19.05.1966 r. oraz Dowódcy WOPK Nr 096, z dnia 11.06.1966 r. w jednostce została powołana Zasadnicza Szkoła Zawodowa dla żołnierzy długoterminowej zasadniczej służby wojskowej. Szkoła działała na zasadach szkoły przyzakładowej i zapewniała naukę zawodu w specjalności: monter radiowy i mechanik samochodowo-ciągnikowy.
Jako 3 Ośrodek Przeciwdziałania Radioelektronicznego jednostka istniała do 1971 roku.



3 PUŁK ZAKŁÓCEŃ RADIOELEKTRONICZNYCH JW 3847 (od 1971 roku do roku 2000)
W 1971 roku na podstawie zarządzenia Szefa Sztabu Generalnego WP nr 048/Org. z dnia 13 września 1971 oraz rozkazu Dowódcy WOPK z 27 października 1971 Jednostka 3 Ośrodek Przeciwdziałania Radioelektronicznego została przeformowana bez zmiany numeru jednostki na 3. Pułk Zakłóceń Radioelektronicznych i kontynuowała historię 3. OPRel (Ośrodka Przeciwdziałania Radioelektronicznego).

3. Pułk Zakłóceń Radioelektronicznych (jednostka walki radioelektronicznej) realizował zadania osłony radioelektronicznej wojsk i obiektów przemysłowych i komunikacyjnych m.in. w miejscowości Tczew, Świecie, na rzece Wisła i wzdłuż wybrzeża/linii brzegowej Morza Bałtyckiego.
 
Ćwiczenia, które były realizowane zawsze wykazywały wysoki poziom prowadzenia pracy bojowej i radioelektronicznego obezwładniania urządzeń pokładowych samolotów.  

KOMPANIE MIEJSCOWE:
4 kompania, 5 kompania, 6 kompania, kompania remontowa (7), pluton zaopatrzenia, kompania szkolna (10).

KOMPANIE NA WYBRZEŻU (trzy):
1) W dniu 10.01.1972 r. 1 kompania zakłóceń radioelektronicznych została przebazowana transportem kolejowym do GRYFIC, której dowodzenie objął kpt. Mieczysław RAK.
2) W 1973 roku realizując rozkaz dowódcy WOPK nr 0153, dokonano dyslokacji 2 kompanii do Słupska. Transport sił i środków odbył się koleją.
3) W dniu 03.04.1975 r. zgodnie z rozkazem dowódcy jednostki 3 kompania pod dowództwem kpt. MORDAWSKIEGO zmieniła miejsce dyslokacji, przebazowując się z Lidzbarka Warmińskiego do Gdyni.

SZTANDAR WOJSKOWY (dwa):
1) W roku 1968 jednostka (3. Ośrodek Przeciwdziałania Radioelektronicznego) otrzymała sztandar wojskowy, uroczyście na placu 1000-lecia w Lidzbarku Warmińskim (przejął ppłk. Tadeusz GREGOROWICZ).
2) 27 kwietnia 1996 roku odbyła się w Lidzbarku Warmińskim uroczystość nadania i wręczenia nowego sztandaru JW 3847 (3. Pułk Zakłóceń Radioelektronicznych), połączona z obchodami 35-lecia jej funkcjonowania (przejął ppłk Zbigniew BURNIEWICZ).

DOWÓDCY (pięciu):
Pierwszy dowódca - płk Tadeusz GREGOROWICZ. Był on w roku 1961 założycielem i organizatorem tej jednostki. W 1974 roku po długoletniej, ofiarnej służbie wojskowej, odszedł do rezerwy. Zmarł w dniu 21 stycznia 1999 roku. Pogrzeb odbył się na cmentarzu w DYWITACH. 
Drugi dowódca - zgodnie z rozkazem nr 056/MON z dn. 08.04.1974 r. na stanowisko dowódcy 3 pułku zakłóceń radioelektronicznych wyznaczony został mjr inż. Tadeusz JEMIOŁO. Później gen. dyw. prof. Tadeusz JEMIOŁO (Komendant Akademii Obrony Narodowej)
Trzeci dowódca - w dniu 20.11.78 r. ppłk dypl. inż. Tadeusz JEMIOŁO przekazał obowiązki dowódcy jednostki na prawie 8 lat ppłk. inż. Marianowi KINDRACKIEMU (dotychczasowemu szefowi sztabu jednostki). Później płk mgr inż. Komendant Wojskowej Komendy Uzupełnień w Olsztynie.
Czwarty dowódca - w dniu 17.01.1986 r. miała miejsce kolejna zmiana na stanowisku dowódcy pułku. Dotychczasowy dowódca płk Marian KINDRACKI wyznaczony został na stanowisko szefa WKU w Olsztynie. Dowodzenie pułkiem przejął ppłk Zbigniew BURNIEWICZ. W dniu 01.03.2000r. Rozkazem Ministra Obrony Narodowej Nr PF 11/MON płk Zbigniew BURNIEWICZ został przeniesiony do rezerwy. (ppor. Zbigniew BURNIEWICZ (późniejszy dowódca JW 3847) przybył w 1963 roku z oficerskiej Szkoły Łączności i objął stanowisko dowódcy plutonu w kompanii zakłóceń łączności dowodzenia). 
Piąty i ostatni dowódca - płk dypl. Zbigniew BURNIEWICZ w dniu 01.03.2000 roku przekazał obowiązki dotychczasowemu szefowi Sztabu pułku - ppłk. Markowi GRZMIĄCZCE i w dniu 01.03.2000r. Rozkazem Ministra Obrony Narodowej Nr PF 11/MON płk Zbigniew BURNIEWICZ został przeniesiony do rezerwy.
(Dzisiejszy Prezes Klubu JW. 3847 jako ppor. do jednostki przybył w 1981 i już w 1986 r. za uzyskanie najlepszych wyników szkoleniowo-wychowawczych przyznano pierwsze miejsce oraz nadano miano „Przodujący pododdział” kompanii 6 dowodzonej przez por. Marka GRZMIĄCZKĘ).

W KIERUNKU ROZFORMOWANIA 3 pzrel:
Na podstawie Zarządzenia Nr PF 92/Org. Ministra Obrony Narodowej z dnia 20.09.1999 r. w sprawie zmian organizacyjno-dyslokacyjnych w jednostkach rozpoznania i walki radioelektronicznej Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej oraz Rozkazu Szefa Sztabu Generalnego WP Nr 110/Org. w sprawie zmian organizacyjno-dyslokacyjnych w jednostkach rozpoznania i walki radioelektronicznej - Dowódca Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej rozkazem nr pf – 221 z 23 grudnia 1999 r. nakazał do 31 marca 2000 r. rozformować 3 pzrel i sformować na jego bazie 2 Batalion Radioelektroniczny. 
 
 
OSTATNIE WYRÓŻNIENIE PUŁKU: Za całokształt osiągnięć służbowych gen. dyw. pil. Andrzej DULĘBA - Dowódca Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej, Rozkazem Nr 46 z dnia 28.03.2000 r. wyróżnił pułk statuetką „Pomnika Lotnika”.

I w dniu 31.03.2000 r. w obecności Szefa WRT i Dowódcy 2 KOP oraz przedstawicieli władz Miasta i Gminy Lidzbark Warmiński, odbył się uroczysty apel wieńczący funkcjonowanie 3 Pułku Zakłóceń Radioelektronicznych oraz powstanie 2 Batalionu Radioelektronicznego, który od dnia 1 kwietnia 2000 r. jest jednostką Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej.  
2 BATALION RADIOELEKTRONICZNY (JW. 3414)
2 batalion radioelektroniczny (JW. 3414) przeznaczony jest do prowadzenia rozpoznania systemów łączności radiowej UKF, pokładowych stacji i systemów radiolokacyjnych zamontowanych na samolotach wykonujących loty w Obszarach Operacyjnego Zainteresowania, a także przeznaczony jest do radioelektronicznej osłony nakazanych obiektów i wojsk.


Wolą społeczeństwa Ziemi lidzbarskiej, w tym kadry zawodowej, pracowników cywilnych wojska, jak również przedstawicieli władz miasta i Gminy Lidzbark Warmiński, sponsorów nowego sztandaru ufundowanego dla 3 pułku zakłóceń radioelektronicznych w kwietniu 1996 r. było, aby nowo sformowana jednostka dziedziczyła nowy sztandar, przejmując jednocześnie szczytne jego tradycje. Wniosek w tej sprawie został pozytywnie rozpatrzony przez Ministra Obrony Narodowej (Decyzja Ministra Obrony Narodowej nr PF–5/MON z dnia 27 lipca 2000r.), w sprawie przejęcia dziedzictwa tradycji Jednostki Wojskowej 3847 przez Jednostkę Wojskową 3414. Minister Obrony Narodowej zezwolił na przejęcie i używanie sztandaru z zachowanymi na obu jego płatach elementami charakterystycznymi dla jednostki, regionu i rodzaju Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.